Z cyklu: Tatrzańskie. Część II: Człapówki - Zakopane

CZŁAPÓWKI - ZAKOPANE
wg Andrzeja Struga

„Wielki dzień. Kronika niedoszłych wydarzeń” Andrzeja Struga drukowana była w odcinkach w Kurierze Porannym w 1926 roku, a została w całości wydana w 1957 roku. Tak samo jak wcześniejszy „Zakopanoptikon”, stanowi całkiem odmienną pozycję od pozostałej spuścizny literackiej Struga. Należy ona do najznakomitszych utworów pisarza, pełna błyskotliwego humoru i dowcipu, fantazji i pomysłowości sytuacyjnej, swobody i rozmachu w kreowaniu świata. Poza satyryczną, wręcz groteskową warstwą obyczajową rozgrywającą się w zakamuflowanych realiach Zakopanego lat międzywojennych, na którym to tle zostały trafnie zdiagnozowane typy ludzkie, w tej powieści z kluczem zawarta została ogromna suma wiedzy autora o mechanizmach władzy i społecznego działania.

Patrzył na to prastary Piwont i ponuro kiwał żelaznym krzyżem.
Andrzej Strug

W 2014 roku podczas XVIII Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii TALIA w Tarnowie zespół Teatru uzyskał Grand Prix oraz Statuetkę Talii za spektakl „Człapówki - Zakopane” wg Andrzeja Struga.

Jury nagrodziło zakopiański teatr
„Za styl. Za wierność sobie. Za to, że język kabaretu,
w ich brawurowym wykonaniu stał się językiem Teatru”.

Nagrodę aktorską przyznano także dla Andrzeja Bieniasa za magnetyzm i siłę w przedstawieniu „Człapówki - Zakopane”.

Andrzej Strug
- właściwie Tadeusz Gałecki (1871-1937), prozaik, publicysta, działacz polityczny. Współzałożyciel i dwukrotny prezes (1924,1935) Związku Zawodowego Literatów Polskich. Po śmierci Stefana Żeromskiego uważany za nowe wcielenie sumienia literatury polskiej. Członek Legionów Józefa Piłsudskiego, a także mason.

W spektaklu wykorzystano teksty piosenek: Jan Brzechwa, Marian Hemar i Stanisław Porębski oraz wiersze Ignacego Rojewskiego.

Premiera 23 lutego 2008, Scena Witkacego

Obsada

Recenzja

"Człapówki- Zakopane" to spektakl Andrzeja Dziuka wystawiany przez Teatr im. St. I. Witkiewicza w Zakopanem. Scenariusz powstał na podstawie powieści "Wielki dzień. Kronika niedoszłych wydarzeń" pisanej w 1926 przez Andrzeja Struga. Sam Strug – Piłsudczyk, Mason i Wiceminister Propagandy w międzywojennym Rządzie Ludowym – poza niewątpliwym talentem pisarskim może pochwalić się znajomością świata polityki i typów ludzkiej osobowości. Stworzył błyskotliwe i zabawne dzieło, które nie boi się mówić o mechanizmach władzy oraz pobudkach – tak często banalnych i groteskowych – ludzi, którzy ową władzę tworzą.

Spektakl Dziuka tworzy w sposób niesamowity, odpowiedni, góralski klimat, zanim jeszcze na dobrą sprawę się rozpocznie. Udało się to mimo że samo przedstawienie (dlatego, bo wyjazdowe) miało miejsce w śląskich Tychach – mieście, które ma tak mało wspólnego z górami jak tylko poprzemysłowe miasto robotnicze mało z górami wspólnego może mieć. Już w korytarzu można zasmakować zakopiańskiej kultury – pod postacią serwowanych oscypków – czyli tego, z czym góry kojarzą się nam nieodłącznie. Im bliżej spektaklu, tym więcej góralskiego folkloru tłoczy się w śląskie serca i umysły. Oto w końcu, jako kulminacyjne – tradycyjne pojękiwanie w rytm najbardziej tradycyjnej z tradycyjnych melodii ludowych. Skrzypki i stroje są, rzecz jasna. Góry upchane w korytarz pomiędzy szatniami a widownią!

Paweł Bojko, Dziennik Teatralny Katowice
19 grudnia 2011