Demonizm zakopiański (variétés)

DEMONIZM ZAKOPIAŃSKI (variétés)
St. I. Witkiewicz
Artykuł St. I. Witkiewicza z 8 października 1919 roku, dedykowany Tymonowi Niesiołowskiemu, ukazał się w „Echu Tatrzańskim”, traktuje o swoistym demonizmie „pępka świata”, jakim jest Zakopane.
Zakopane - miejsce tworzące specyficzny rodzaj artystów, sprzyjające sztuce i artystycznemu przeżywaniu każdej chwili.
Zakopane -„wyrostek robaczkowy” polskiego organizmu.
Co więc dzieje się w tym właśnie mieście z artystą rozmiłowanym w jego atmosferze i dzikości natury tatrzańskiej?
Czym jest owa „zakopianina”?
Czerpiąc z krytycznego artykułu Witkacego, napisanego prawie sto lat temu, powstał spektakl niezwykle aktualny, nawiązujący z przymrużeniem oka do trendów współczesnej kultury popularnej.
DEMONIZM ZAKOPIAŃSKI.
- Jest innym niż wszędzie gdzie indziej.
- Możliwym jest, że żyjąc w tej zaklętej krainie, staczamy się w otchłań.
-(...)
- Możemy tylko błogosławić siły, które polski organizm obdarzyły takim wyrostkiem robaczkowym (kiszki ślepej), jakim jest Zakopane.
- Demonizm Zakopanego.
- Ale jest to piekielnie przyjemne w swej męczarni
- Mimo całej pozornej nieużyteczności
- Zakopane trwać będzie dalej.
Stanisław Ignacy Witkiewicz
Premiera 1 stycznia 2016, Scena Atanazego Bazakbala
Obsada
- scenariusz, scenografia i reżyseriaAndrzej St. Dziuk
- opracowanie muzyczneWłodzimierz Kiniorski
- choreografiaAnita Podkowa
- realizator dźwiękuNatalia Sosna
- muzykaJerzy Chruściński