NA NIBY - NAPRAWDĘ

NA NIBY-NAPRAWDĘ
wg dramatu Lope de Vegi
Mamy ten przywilej i tę radość, że po raz pierwszy na scenie w Polsce prezentujemy ten niezwykły i ekscytujący dramat mistrza hiszpańskiego baroku. A stało się to możliwe dzięki Pani Magdalenie Pabisiak, która ten tekst znakomicie przetłumaczyła oraz dzięki Pani Profesor Katarzynie Mroczkowskiej-Brandt, która dramat ten poleciła mi. Dziękuję!
Na czym polega niezwykłość, oryginalność tego tekstu?
Co jest w nim takiego szczególnego, że tyleż z radością, co z niepokojem – chciałem (musiałem?) się z nim spotkać?
Bo – jak pisze – Pani Profesor Katarzyna Mroczkowska-Brandt w Przedmowie („Metateatralna dramatyzacja życia a obraz tajemnicy w dwóch kluczowych dramatach Lope de Vegi: „Rycerz z Olmedo” oraz „Na niby – naprawdę”): Mamy więc oto dzięki Magdalenie Pabisiak dostępne po polsku nowe oblicze Lope de Vegi. Dramat niezwykły, intrygujący, , tajemniczy, ciekawy psychologicznie i filozoficznie, eksperymentujący z formami metateatralnymi.(...) „Na niby – naprawdę” należy do kategorii comedia de Santos, czyli sztuk opartych na żywotach świętych lub legendach o nich. Głównym bohaterem jest święty Genezjusz(…). Według legendy Genezjusz był zawodowym aktorem w czasach prześladowania chrześcijan za czasów Dioklecjana i nawrócił się w teatrze, grając w sztuce, która miała chrześcijan wyszydzać. (...) „Na niby – naprawdę” to metafora ŚWIATA JAKO TEATRU. Teatrum Mundi jest (...) w centrum struktury całego dramatu.
Złudność, krótkotrwałość, przemijalność ludzkiego życia, także życia władców tego świata. Vanitas vanitatum.
Fikcja staje się rzeczywistością...
Teatr w teatrze…
Iluminacja. Objawienie…
Miłość. Intryga. Gorycz zdrady.
Słowem – dramat dotykający Tajemnicy.
Tajemnicy Sztuki – Tworzenia.
Tajemnicy Istnienia.
MISTERIUM.
Człowiek – artysta przekraczający kondycję ludzką przez sztukę.
„Na niby – naprawdę” to nasza kolejna próba stworzenia, może bardziej „pisania” (wszak ikony się pisze) Teatru Misterium.
Serdecznie dziękujemy Państwu Wandzie i Krzysztofowi Oleksowicz za pomoc w realizacji przedstawienia.
Spektakl dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Podobnie z każdym aktorem,
A wszyscyśmy tu aktorzy,
Że straciwszy wątek boży
Gubimy się w ludzkiej roli.
Lope de Vega
Spektakl przeznaczony dla widzów powyżej 16. roku życia!
Prapremiera polska 8 grudnia 2012, Scena Witkacego
Obsada
- scenariusz, inscenizacja, reżyseria Andrzej St. Dziuk
- asystent reżysera Marzena Wnuk
- muzyka Jerzy Chruściński
- aranżacja i wykonanie muzyki zespół „QUE PASSA”:
- Jarosław Dzień – gitara klasyczna
- Łukasz Belcyr – gitara akustyczna
- Grzegorz Bąk – gitara basowa
- Michał Pejker – perkusja
- Bogdan Zięba - akordeon
- Dorota Ficoń - śpiew
- charakteryzacja Magdalena Koriat
- scenografia Marek Mikulski
- asystent scenografa Jolanta Solska
- realizator dźwięku Natalia Sosna
- choreografia Anita Podkowa
- konsultacja audio-video Mariusz Czarnecki (Music-Info)
- projekcjeMarcin Szyndler
- operator kamery Gaja Gajewska
- występują:
- Adrianna Jerzmanowska- Kamila
- Dominik Piejko- Maksymian
- Krzysztof Wnuk- Dioklecjan
- Krzysztof Najbor- Pinabelo
- Krzysztof ŁakomikApro, Tebandro, Żołnierz rzymski
- Marek Wrona- Carino, Tancerz
- Katarzyna Pietrzyk- Rosarda, Tancerka
- Joanna Banasik- Celia, Kobieta Jerozolimska
- Andrzej Bienias- Ginés, Rufino
- Emilia Nagórka- Marcela, Fabia
- Piotr Łakomik- Octavio