Krzysztof Najbor

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie w roku 1985. W Teatrze Witkacego jest od początku istnienia, grając tutaj jeszcze jako student IV roku Szkoły.

Jako nauczyciel prowadzi zajęcia teatralne w Państwowej Podstawowej Szkole Artystycznej w Zakopanem.

Role w Teatrze Witkacego

• Graf Franz von Telek - Pragmatyści Witkacego (1984)
• Segismundo - Życie jest snem Calderona (1985)
• Mephistophilis - Dr Faustus Marlowe'a (1986)
• Bogacz - Wielki teatr świata Calderona (1986)
• Edyp - Np. Edyp wg Sofoklesa (1987)
• Belzebub - Sonata b Witkacego (1989)
• Probierek - Jak wam się podoba Shakespeare'a (1989)
• Leon Węgorzewski - Katzenjammer wg Matki Witkacego (1990)
• Abel - Kain Byrona (1992)
• Szalej - Szalej de Ghelderode'a (1992)
• Stanley Gardner - Ratuj się kto może Cooneya (1993)
• Człowiek - Pokusa Calderona (1993)
• Koczkariew - Ożenek Gogola (1995)
• Parris - Czarownice z Salem Millera (1995)
• Stary - Sonata widm Strindberga (1996)
• Orgon - Tartuffe wg Świętoszka Moliera (1997)
• Serge - Sztuka Rezy (1997)
• Duncan - Tragedia szkocka wg Makbeta Shakespeare'a (1998)
• Adam - Seans Schaeffera (1998)
• Poncjusz Piłat - Mistrz i Małgorzata Michała Bułhakowa (1999)
• Szamar, Pan Młody - Sanduk Ad-Dunia (1999)
• Tadzio - Kurka wodna Witkacego (1999)
• Chrom - Arsenał zjaw wg L. Pirandella (2000)
• Peeperkorn - Czarodziejska góra T. Manna (2001)
• Joseph Grand - Dżuma (2003)
• Tajemniczy mężczyzna - Pomroczność jasna (2003)
• Barabasz, Uwolniony - Barabasz (2008)
• Ojciec - Antoni S., czyli Wieża Babel (2008)
• BOY I - Music-Hall (2010)
• On - Planeta J.Griszkowca w reż. B.Wyszomirskiego (2012)
• Viviani - OFF Niepodległość 3 D w reż. Sz. Budzyka (2012)
• Curio w spektaklu Na Niby - Naprawdę Lope de Vegi w reż. A.Dziuka (2012)
• Witkacy - OK! - SZA wg Witkacego w reż. Krzysztofa Najbora (2013)
• Mistrz - "ONI - Ha!Sio(R), czyli nie drażnić kota", St. I. Witkiewicz, reż. Andrzej St. Dziuk (2014)
• Gubernator (ojciec Karmazyniella) - Metafizyka dwugłowego cielęcia, St. I. Witkiewicz w reż. A.Dziuka (2015)
• Proboszcz - "Operetka", wg Witolda Gombrowicza, reż. Andrzej St. Dziuk (2017)
• Gazda (Góral) - „Z cyklu: Tatrzańskie. Część III: SPISKI - Hej!”, wg Wojciecha Kuczoka, reż. Andrzej St. Dziuk (2018)
• Dyrektor Filharmonii - „Rzeźnia” wg Sławomira Mrożka, reż. Andrzej St. Dziuk (2019)
• „Akt Przerywany, czyli Teatr Nie(konsekwencji)”, na podstawie tekstów Tadeusza Różewicza, reż. Andrzej St. Dziuk (2020)
• On - „Nietoperz, czyli dwoistość”, na podstawie tekstów Joanny Kulmowej, reż. Joanna Banasik i Krzysztof Najbor(2021)

Gra również w spektaklach: Na przełęczy, Appendix, Panopticum, Człapówki - Zakopane, CCY-WITKAC-Y- Menażeria, Pieśń nad pieśniami, TUUM EST.

W roku 1990 po raz pierwszy wystąpił w roli reżysera realizując spektakl zatytułowany Zakochany diabeł według tekstów Jana Sztaudyngera. W spektaklu tym oprócz reżyserii zajął się scenografią i opracowaniem tekstu.

W 1998 roku wyreżyserował spektakl Pif! Paf! Puf!, a 28 kwietnia 2001 roku odbyła się premiera Mazepy Juliusza Słowackiego w jego reżyserii. W 2006 roku wyreżyserował Kołatkę - spotkanie z poezją Zbigniewa Herberta, a w 2013 spektakl OK! - SZA wg Witkacego. Współtworzył spektakl „Nietoperz, czyli dwoistość”.

W 2010 roku nagrodzony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.