Treść główna

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie w roku 1998, grając Kapitana i Fabiana w Wieczorze Trzech Króli W. Shakespeare’a w reżyserii A. Polony, Jegora Timofiejewicza w Samobójcy N. Erdmana w reżyserii J. Treli oraz Ratcliffa w Ryszardzie III W. Shakespeare’a – spektaklu dyplomowym Macieja Fugasa granym w Łaźni. Po szkole zatrudniony w Teatrze Witkacego.

Role w Teatrze Witkacego

  • Damis – Tartuffe wg Świętoszka Moliera (1997)
  • Fleance, Malcolm – Tragedia Szkocka wg Makbeta Shakespeare’a (1998)
  • Mateusz Lewita – Mistrz i Małgorzata Michała Bułhakowa (1999)
  • Cherea – Caligula (1999)
  • Izaak Widmower – Kurka wodna Witkacego (1999)
  • Karzeł Kwa-Kwa – Arsenał zjaw wg L. Pirandella (2000)
  • Naphta – Czarodziejska góra T. Manna (2001)
  • Mazepa – Mazepa J. Słowackiego (2001)
  • Na przełęczy Stanisław Witkiewicz, reż. Andrzej St. Dziuk (2002)
  • Cottard – Dżuma A. Camusa (2003)
  • Millet – Pomroczność jasna (2003)
  • Witkacy – Appendix St. I. Witkiewicz, reż. Andrzej St. Dziuk (2004)
  • Panopticum Julian Tuwim (2004)
  • Lichwiarz – Tangen (2005)
  • Cynga – Dzień Dobry Państwu – Witkacy (2006)
  • Policjant – Czarny punkt (2006)
  • Ajgeus – Medea (2007)
  • Dziadek, Krytyk II, Uczeń IV, Stary Żyd, Potakiewicz, Koguciński I, Krzykacz – Antoni S., czyli Wieża Babel (2008)
  • Kapitan Metaferejn, Prezydent Archilides – Themerson – Wyrzutek (2008)
  • Człapówki – Zakopane Andrzej Strug (2008)
  • Dioklecjan – w spektaklu Na Niby – Naprawdę Lope de Vegi w reż. A.Dziuka (2012)
  • Tuum Est Albowiem życie jest Inspiracja – twórczość St. I. Witkiewicza, poematy T. S. Eliota, Andrzej St. Dziuk (2012)
  • Z cyklu: Żywioły – Halny (Niebezpieczne sny) reż. Andrzej St. Dziuk (2013)
  • Pomocnik – Przezroczyste zero, Alfonso Vallejow reż. Krzysztofa Najbora (2013)
  • Hubert – Wizyta nie w porę, Copi Raul Damonte Botana w reż. Bartłomieja Wyszomirskiego (2014)
  • Rivers (Mamona) – Metafizyka dwugłowego cielęcia, St. I. Witkiewicz w reż. A.Dziuka (2015)
  • Hello Da-Da reż. Andrzej St. Dziuk (2015)
  • Demonizm Zakopiański (variétés) St. I. Witkiewicz, reż. Andrzej St. Dziuk (2016)
  • Oram – „Dom widzących ducha” S. Gołosowker, reż. Agata Biziuk (2017)
  • Profesor – „Operetka” w.Gombrowicza, reż. Andrzej St. Dziuk (2017)
  • MI. – RAZ – DWA – RAZwg Fernando Arrabala, reż. Andrzej St. Dziuk (2018)
  • Mężczyzna – „TAKIE MAŁE NIC” reż. Andrzej St. Dziuk (2019)
  • Skrzypek – „Rzeźnia”, wg Sławomira Mrożka, reż. Andrzej St. Dziuk (2019)
  • „Akt Przerywany, czyli Teatr Nie(konsekwencji)”, na podstawie tekstów Tadeusza Różewicza, reż. Andrzej St. Dziuk (2020)
  • MI. – „DA CAPO AL FINE”, wg Fernando Arrabala, reż. Andrzej St. Dziuk (2021)
  • Simeonow Piszczyk – „Wiśniowy sad”, reż. Nikołaj Kolada (2021)

Grał w spektaklach: C’est la vie!Bal w OperzeKołatkaDon Kichot Uleczony.

Współtworzył spektakl Kabaret Horyzontalny.

Krzysztof Wnuk uzyskał wyróżnienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za rolę Narratora w spektaklu Dementia Praecox Zakopianiensis w ramach II edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej.

Wyreżyserował w ramach Sceny Prezentacji Aktorskich przedstawienia Pieśń nad pieśniami Wiesława Dymnego (2011) oraz spektakl Psokot Łukasza Krzemińskiego (2016).

Wywiady/teksty...

Z Krzysztofem Wnukiem rozmawia Agata Balcerowska-Całka; realizacja nagrania Maciej Wirmański

Narzędzia dodatkowe

Accessibility YouTube Instagram TripAdvisor
Odwróć kolory
Zmień rozmiar czcionki
Powrót na górę strony